Kościół to Matka

Pod­sta­wo­wym warun­kiem przy­na­leż­no­ści do Chry­stu­sa i Jego Kościo­ła jest słu­cha­nie i wypeł­nia­nie Sło­wa Boże­go. Na począt­ku swo­jej dzia­łal­no­ści Zba­wi­ciel zazna­czył, że każ­dy, kto wypeł­nia Jego wolę, jest dla Nie­go bra­tem, sio­strą i mat­ką. Łatwo nam sobie wyobra­zić, że kie­dy wypo­wia­dał sło­wo „mat­ka”, myślał o Maryi. Prze­cież jako naza­re­tań­ska dziew­czy­na przy­ję­ła Go do swe­go dzie­wi­cze­go łona, otwie­ra­jąc się na prze­dziw­ne dzia­ła­nie Ducha Świę­te­go. Jej zawdzię­czał swe czło­wie­cze życie. A przede wszyst­kim Jego, Jed­no­ro­dzo­ne­go Syna Boże­go, obda­rzy­ła naj­pięk­niej­szą, naj­bar­dziej szla­chet­ną, ser­decz­ną miło­ścią, któ­ra była prze­nik­nię­ta naj­wyż­szą tkli­wo­ścią. (…) Przy­ję­cie Chry­stu­sa jako jedy­nej i nie­po­dziel­nej praw­dy pozwa­la doświad­czyć dogłęb­ne­go wyzwo­le­nia, zobra­zo­wa­ne­go przez miłość Chry­stu­sa do Kościo­ła. Kościół jest Mat­ką wszyst­kich wie­rzą­cych, któ­rzy od chwi­li Chrztu otrzy­ma­li łaskę wia­ry, wzra­sta­jąc w miło­ści Boga i bliź­nie­go. (…) To wszyst­ko spra­wia, że o Koście­le win­ni­śmy myśleć ze czcią – wła­śnie tak jak o Mat­ce, mimo że jest on zło­żo­ny tak­że z ludzi grzesz­nych. Dziś znaj­du­je­my się sytu­acji, kie­dy w prze­strze­ni medial­nej i spo­łecz­nej wie­le się mówi o grze­chach wier­nych Kościo­ła. Zwa­żyw­szy na pew­ne obiek­tyw­ne fak­ty, wszy­scy czu­je­my się zawsty­dze­ni i upo­ko­rze­ni z powo­du postę­po­wa­nia tych osób duchow­nych, któ­re sprze­nie­wie­rzy­ły się swe­mu kapłań­skie­mu lub zakon­ne­mu powo­ła­niu. Jed­nak­że mówie­nie, że cały Kościół jest zły, jest po pro­stu nie­praw­dą, a przez to wiel­ką krzyw­dą wyrzą­dza­ną ogrom­nej więk­szo­ści wspa­nia­łych i gor­li­wych kapła­nów.

Frag­ment homi­lii wygło­szo­nej pod­czas Mszy św. w Sank­tu­arium Mat­ki Bożej Spra­wie­dli­wo­ści i Miło­ści Spo­łecz­nej w Pie­ka­rach Ślą­skich, 26 V 2019 r.

ks. abp Marek Jędra­szew­ski
Metro­po­li­ta Kra­kow­ski